Het is 12 mei 2018
Voor een familieweekend zijn we in Duitsland, relaxen en het leven vieren. Hoe erg ik er ook naar heb uitgekeken en hoe fijn het zal zijn om qualitytime met mijn dochter (14) en zoon (12) ouders, , kinderen en broer met gezin te kunnen hebben en hoe prachtig het weer ook is… ik kom niet ‘in de stemming’. Ik ben kortaf, voel me moe en barst bij het eerste gezamenlijke ontbijt al uit in een huilbui omdat er een pot Nutella op tafel staat…
De afgelopen maanden ben ik mezelf duidelijk voorbij gelopen. Ja de jaren hiernaartoe waren zwaar, en ja ik ben nu sinds januari toch zó goed en gezond bezig!? Ik heb alle snoep en slechte dingen uit het huis verbannen.. Maar het werkte niet.. De kinderen gooiden de kont tegen de krib. Ik verbood hen van alles, verplichte onszelf tot dingen doen die we niet leuk vonden. En nu zijn we ergens anders en duiken die pubers allebei op de pot Nutella! Ik brak… Ik zag het niet meer zitten en was ervan overtuigd dat ik mezelf nooit meer op de rit zou krijgen. Laat staan dat ik de dag nog zou meemaken dat ik mijn kinderen een gezonde leefstijl mocht bijbrengen.
Ik heb geloof ik twee dagen lang bijna alleen maar gehuild, mijn lijf kon zich niet meer verroeren. Alle pijn die ik geestelijk de afgelopen jaren had opgebouwd kwam er nu lichamelijk op 1 dag uit leek het wel. Mijn darmen liepen leeg, mijn maag keerde zich om. Het was afschuwelijk… Leuk is anders tijdens een ‘ontspannen’ familieweekend.
Het is juli 2018
Ik visualiseer het leven dat ik wil voor mijn kinderen, voor mezelf.
Ik schrijf een lijstje, niks virtueels, gewoon ècht op papier, met een vulpen. Het komt terecht op mijn prikbord, daar waar ik het dagelijks zie.
Ook knutsel ik een visionboard in elkaar. Dat hangt sindsdien ook op een plek waar het meerdere keren per dag mijn blik vangt.
Mijn zoektocht begint. Ik heb een methode nodig die mij fit maakt en houdt, die mijn zoon beter laat omgaan met zijn ziekte, die aandacht heeft voor de andere gezinsleden. Kortom een methode die voor iedereen werkt omdat ie de rust terugbrengt in het gezin.
Ik volg een online masterclass ‘Van Pillen naar Preventie’. Dít gaat over mij en mijn (bijna) burn out, over mijn zoon met zijn Narcolepsie, over mijn dochter… en eigenlijk over bijna alle mensen om mij heen. Ik hoor: “De signalen waren er al jaren, maar ik bleef rondjes fietsen op dezelfde rotonde, en ik nam nergens de afslag.” De tranen biggelen over mijn wangen, de rillingen over mijn rug. What the F*** ben ik aan het doen? Denk ik ècht dat er op deze manier iets gaat veranderen?
“Het móet anders”, gaat de stem verder.. “De Integrale aanpak”… Het knippert in grote rode letters in mijn brein… “De Integrale aanpak”… Ik zie het licht! Het bonkt, het dendert naar binnen, ik voel het in mijn keel, mijn buik, mijn hart. Ik schrijf me meteen in voor een opleiding tot leefstijl- en vitaliteitscoach die in september begint.
Wanneer we beseffen dat het pad, het doel is. Ontstaat er een gevoel van uitvoerbaarheid
Pema Chödrön
Tijdens de opleiding maak ik een zeer persoonlijke reis door. Je gaat in zo’n traject zelf ook ‘flink door de wasstraat’, zoals ze dat noemen. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal, emotioneel en energetisch verandert er stapsgewijs een heleboel. Je gaat anders aankijken tegen de dingen en de mensen om je heen. En ook tegen de dingen die je hebt meegemaakt..
Tegelijkertijd waait thuis, in het gezin eenzelfde soort frisse wind.
We gaan in hele kleine stapjes veranderingen doorvoeren in de dagelijkse routine. Kort door de bocht zijn dit wat zaken waarin we, tot ieders tevredenheid, aanpassingen maakten.
- Ochtendroutine
- Voedingssamenstelling
- Maaltijdfrequentie
- Zelfzorg
- Communicatie
- Ontspanning
- Beweging
Nu, nog geen anderhalf jaar later, zijn veel punten op mijn lijstje al werkelijkheid:Het gaat 100% beter met mijn kind (Het uitgebreide succesverhaal van Ivan kun je hieronder lezen) , ik verliet de horeca, haalde mijn diploma voor integraal leefstijl-/vitaliteitscoach, doe nóg meer yoga, doe nóg veel meer dingen die ik leuk vind, mijn lichaam is véél lichter en gezonder, ik heb bergen energie, ik ben zelfstandig ondernemer, ik heb veel meer tijd voor thuis en mijn kinderen, ik heb enorm veel leuke dingen in het vooruitzicht, ik slaap beter, ik drink veel minder, ik eet veel gezonder, ik beweeg veel vaker, ik heb nauwelijks last van stress, ik heb geen buikpijn/hoofdpijn/maagpijn meer, ik zit in de flow!
Samengevat: door mijn lichaam de voeding en verzorging te geven waar het recht op heeft kan ik bergen verzetten en maak ik veel gemakkelijker gezonde keuzes, niet omdat het MOET, maar omdat ik het zo WIL. En dit straal ik weer uit naar mijn gezin, mijn omgeving. Het is besmettelijk 🙂